Over magnetisme, liefde en illusie

Opgepikt uit de nulpunt-energie nieuwsgroep

Maar ja toch moet ik er steeds aan denken. Wat is magnetisme dan? Het is geen kracht want een kracht heeft iets nodig waardoor het wordt uitgeoefend en dat zou magnetisme overbodig maken, want het kan op ieder moment worden gemaakt.

Magnetisme is dat waar ALLES van gemaakt is. Dus het religieuze ‘er zij licht’ is niet het begin van totale schepping maar het begin van de afdeling waar wij in zitten. Licht heeft een struktuur en het is net als neutronen etc. opgebouwd uit ‘dingen’ die weer uit magnetisme bestaan. Denk niet aan magnetisme als iets wat met ijzer te maken heeft, dat is een speciaal ‘eindresultaat’.

Maar als je van magnetisme zegt dat het allerlei vormen kan aannemen dan wil ik ten eerste graag die vormen kennen, en iets kennen om mee aan te tonen dat die magnetische eigenschappen in al die vormen aanwezig is.

Die vormen zijn protonen, neutronen, electronen, licht. En daar is verder alles mee gemaakt. Bewijs? Kun jij bewijzen dat het zeer doet als je op je duim slaat? Ik heb niet veel met wetenschappelijk bewijs, het is een illusie. Hoeveel wetenschappelijke bewijzen belandden al niet op de schroothoop? Inzicht, begrip , innerlijk weten. Dat is het ultieme bewijs, ‚n de kracht die de werkelijkheid schept. Het is de bron van grote uitvindingen. Die komen niet voort uit bewijs maar uit inspiratie.

Dus als je zegt dat geluid ook een vorm van magnetisme is.. ja hoor je hebt gelijk 🙂

Lucht bestaat uit stikstof en zuurstof. Dat bestaat uit atomen. Die bestaan uit protonen, neutronen, elektronen. Die bestaan uit matter+dark matter+anti matter. Die 3 vormen van matter bestaan allemaal uit…magnetische structuren. Dus is geluid (bewegende lucht) de beweging van een kluit magnetisme. 🙂 Vandaar ook de kracht van tornado’s.

Als je het niet erg vindt dan blijf ik nog even met beide benen op de grond staan, die ik met mijn voeten kan voelen.

Dat vind ik niet erg. 😉 Het beide benen op de grond type ziet anderen die maar wat ‘ins hinein’ rondfladderen, ergens hoog in de lucht. Luchtfietsers, fantasten. Deze fantasten vinden zichzelf echter heel gewoon. Zij kijken naar de beide benen op de grond types en krijgen het benauwd. Ze zien dat die types helemaal niet met beide benen op de grond staan maar tot aan de liezen ingegraven (in vertrouwde dus oude kennis). Wie heeft er gelijk? Niemand. Beide. Het is relatief. Beide typen zijn nodig en vullen elkaar aan.

Illusies klinken zo new-age en dat mijd ik liever. Ik zie wat ik zie en daar is niet veel illusie bij.

Haha. D t is nu juist de illusie. Wat je ziet IS de illusie. Dat zeggen de grote wijzen en ik lees het ook van ‘swerelds meest geavanceerde wetenschapper Keshe. EN: ik zie dat zelf, dat weegt het zwaarste natuurlijk. Het gaat er overigens niet om dat je – zoals vele ‘zoekers’ menen – die illusie verruilt voor wat anders. Het gaat er om dat je de illusie herkent voor wat het is en er juist daarom weer van kunt genieten in plaats van je er in te verliezen en door onderlinge strijd er tenslotte een hel van te maken. Zoals dus is gebeurd. Voor balans is het ‘zien’ van de ongeziene werkelijkheid nodig. Niet-biologisch bewustzijn heeft geen biologische ogen nodig.

Als alles een illusie is dan kan je net zo goed thuis in de stoel blijven zitten totdat je sterft. Dan is alles zinloos geworden.

Uiteindelijk is het dat ook, aldus degenen die de rit er op hebben zitten en weer ‘naar huis’ willen. Dat is dus de mening, realiteit, van de gevorderde goeroe. De godmens. Niet de mening/realiteit van degenen die nog onderweg zijn. Een mooie film is ook nergens goed voor, zinloos dus. Maar wel leuk om te hebben gezien. Niet op een stoel blijven zitten dus maar LEVEN.

Dan is liefde een illusie, gewoon een vorm van magnetische stromen zou je zeggen.

Nu je het vraagt…:) Liefde is normaliter inderdaad geen liefde maar een hormonale oprisping. De echte liefde is zeldzaam. Gemakkelijk uit elkaar te houden, al hebben de spanjaarden het nog makkelijker: Te amo is wat anders dan Te quiero = ik wil je hebben. Ik hou van jou en ik houd van pindakaas, zoiets. Het wil niet schenken maar slechts een eigen behoefte bevredigen. Een banale, of een minder banale zoals de behoefte om liefde (?) te ontvangen. Magnetisme dus. Biorobot. Niet de mens=bewustzijn.

En honger is een illusie, dus waarom zou je nog eten. En dat er een deurwaarder aan de deur komt… ja was dat ook maar een illusie.

Ja, dit alles is allemaal onderdeel van de illusie. Wie dat ziet maakt zich nergens meer druk of angstig om. Maar binnen het kader van die illusie is het wel echt. Dat te negeren is psychopathisch, het spel moet gespeeld. Aan een spel begin je om het af te maken.Tegenliggers in het verkeer zijn onderdeel van de illusie maar er dwars doorheen willen rijden zal je slecht bekomen.Al is het met de illusie dan wel gelijk afgelopen natuurlijk, dat nou weer wel. 🙂

 Groetjes, nico.