DE MENING OVER HET BEGRIP NULPUNTENERGIE VAN DIK STUKKIEN

 

Dik Stukkien is een Yogi, die onder de naam van Mahavir Yogananda  lezingen en workshops geeft over Spiritueel Bewustzijn.

Van mijn wiskundige achtergrond uitgaand, is het een feit, dat ieder punt de dimensie “nul” heeft. Vanuit het begrip “nul” worden alle andere dimensies afgeleid. Er is in de dimensie “nul” nog geen sprake van ruimte, sterker nog, in deze dimensie zitten alle andere opgesloten.

Nu zijn er vanuit het nulpunt ten minste twee mogelijkheden en dat zijn: 

• 1^e manifestatie

 en

• 2^e manipulatie van die manifestatie 

Laten we beginnen met de manifestatie, want zonder deze heeft het manipuleren ervan geen enkele zin. 

 

MANIFESTATIE 

Als dat ene, wat is, het punt met de dimensie nul, zich wil manifesteren, moet het zich noodzakelijkerwijs opsplitsen in twee volmaakte tegendelen. Hier, in dit verhaal, gaan we er impliciet vanuit, dat zo’n punt bewustzijn heeft. Dit is geen gekke gedachte, omdat we al gezien hebben, dat het “nulpunt” iedere wiskundige dimensie in zich heeft. En aangezien wiskunde zuiver abstract is, is het volledig gelegitimeerd om aan tenminste ‚‚n van deze dimensies de betekenis van “bewustzijn” te hechten en dus kan deze betekenis ook aan de dimensie nul gegeven worden.

Goed, het “nulpunt” moet zich dus opdelen in twee elkanders volmaakte tegenstellingen, want anders zou er geen evenwicht zijn en dan zou het “nulpunt” het “nulpunt” niet blijven. Het splitst zich op in iets dat “uitzet” (we zetten een patroon uit) en iets dat samentrekt. Dit samentrekken is nu een voor ons onvoorstelbare handeling, maar het is duidelijk, dat zich dat binnenin het “nulpunt” moet afspelen. Technisch gezien gaat het hier dus om zuiver virtuele energie. Het heet virtuele energie, omdat wij ons dat niet voor kunnen stellen, maar moet noodzakelijkerwijs ten grondslag liggen aan elke gedachte.

Het speelt zich kennelijk in de “kern” van dat “nulpunt” af.  

Zie de schema’s onderaan dit artikel 

Dit vermogen van het bewustzijn, om zich op te splitsen in twee volmaakte tegenstellingen, wordt ook wel het “denkvermogen” genoemd. In het sanskriet heet dit vermogen “manas”. Daar komt ook het woord “mens” vandaan. Wat wij een “mens” noemen is dus een wezen, dat het vermogen heeft om te kunnen denken, om gedachtenvormen op te kunnen bouwen. In het woord “manas” zit ook het woord “man”, maar ook het franse woord “main”, wat “hand” betekent, komt er vandaan.

Hier vanuit gaande betekent het woord manifestatie dus niets anders dan “de gedachte vast zetten”.

Alles wat wij met onze zintuigen waarnemen is dus kennelijk niets anders dan vastgezette gedachten. Onthoud dit, want het is het belangrijkste item in mijn lezing “Overleven of overlijden”. Nu we weten wat manifestatie inhoudt, kunnen we naar het tweede deel: 

 

MANIPULATIE VAN DE MANIFESTATIE 

Ook het woord manipulatie is weer afgeleid van het woord “manas” en letterlijk betekent het begrip “manipulatie van de manifestatie” dan “door het denken te veranderen, veranderen de vastgezette gedachten”. Dat betekent dus ¢¢k letterlijk, dat onze zintuiglijke waarneming verandert, wanneer we onze gedachten over de wereld om ons heen veranderen en ¢¢k, dat ziekteverschijnselen veranderen wanneer we ons niet meer druk maken om deze verschijnselen en ons “volledig”, dus met alles wat in ons vermogen ligt, richten op wat we w‚l willen. Het grootste “struikelblok” in de manipulatie van de manifestatie is onze gehechtheid aan onze zintuiglijke waarneming. 

Waarneming en aandacht. 

Een belangrijk onderdeel om te onthouden, is dat er een onderscheid gemaakt dient te worden tussen waarneming en aandacht. In bijna alle gevallen zit de aandacht gevangen in de waarneming en de reclamemakers weten hier alles van en maken daar dan ook gretig gebruik van.

Het vergt over het algemeen de nodige training om de aandacht los te koppelen van de zintuiglijke ervaring. Werkelijke genezing, dus niet de door onze gezondheidszorg toegepaste symptoombestrijding, maakt gebruik van het loskoppelen van deze twee.

Stel je voor, dat jij je helemaal los maakt van je zintuiglijke waarneming. Wat blijft er dan nog over??

Correct!!!!     

NIETS. 

Ons bewustzijn heeft zich weer volledig teruggetrokken in het “nulpunt” en heeft daarmee weer de beschikking gekregen om alles te manifesteren wat het maar wil.  

Laten we even naar een concreet voorbeeld gaan kijken.  

Als Jan van a naar b wil gaan, heeft hij verschillende mogelijkheden van vervoer. Hij kan de auto nemen, of de trein, hij kan gaan lopen of fietsen, noem maar op.

Waar het op neer komt, is dat hij een andere zintuiglijke ervaring wil hebben dan even tevoren. Dus, in plaats van de ervaring thuis te zitten bijvoorbeeld, wil hij de ervaring hebben om in de sportschool te zijn. 

  Dit is niets anders dan een verandering in de zintuiglijke waarneming. 

Bovengenoemde gehechtheid is inderdaad letterlijk een struikelblok. Het belemmert ons om een “onmiddellijke” verandering (dus een verandering zonder gebruik te maken van middelen) van de zintuiglijke waarneming te bewerkstelligen. 

Er is een zeer aangename bijkomstigheid in het loslaten van de zintuiglijke waarneming . Jouw waarneming is dan wel teruggegaan naar “niets”, maar we hebben gezien, dat er twee kanten aan de medaille van de manifestatie zitten.

Het is niet onredelijk om aan te nemen, dat alle gedachten reeds aanwezig zijn, in plaats van dat de gedachten gecreeerd worden. Dat heeft dan als consequentie, dat ook de virtuele energiereeds aanwezig moet zijn. Maar deze virtuele energie moet dan ook onbeperkt zijn 

In zijn meest ideale vorm betekent dit verhaal dus, dat er van alles veranderd kan worden, zonder dat er gebr
uik wordt gemaakt van middelen uit de reeds gemanifesteerde wereld.

Dit wordt schitterend beschreven in het boek “Meesters van het Verre Oosten” van Baird T. Spalding, maar ook in de boeken van Carlos Castaneda, waar Carlos beschrijft, hoe hij van een berg een ravijn in moet springen en een nieuwe wereld aan‚‚n gelijnd moet hebben voordat hij beneden is, want anders valt hij te pletter.

Iemand die zo in de wereld kan staan is dus niet van de wereld, maar wel in de wereld van de verschijnselen aanwezig met zijn bewustzijn. 

Elke andere verandering van de manifestatie, anders dan de bovengenoemde, is derhalve een verandering van de zintuiglijke waarneming met gebruikmaking van de energie‰n van de wereld en dusniet vrij en niet zelfstandig.

Andere uitdrukkingen hiervoor zijn parasitair en vampiristisch. 

De gangbare manier zorgt er dus voor, dat wij, om te kunnen leven, afhankelijk blijven van de wereld om ons heen. En dat deze wereld zich voortdurend in een andere gedaante aan ons voordoet, komt dan omdat er een bewustzijn is, dat een meer omvattend geheel bevat dan het bewustzijn dat wij tot onze beschikking hebben.

Dit betekent dus, dat we de keuze hebben om onze energievoorziening op een alternatieve manier uit de wereld der verschijnselen te halen, dus b.v. direct uit zonlicht of uit de wind of iets dergelijks, maar dit blijft parasitair, omdat het een middel is vanuit de gemanifesteerde wereld en niet vanuit het dimensieloze nulpunt.

Ook allerlei technische snufjes om uit een hogere dimensie energie te halen zijn parasitair, ook al gaat dat via het nulpunt. Bovendien is dit een omweg. Bewustzijn van een lagere naar een hogere dimensie kan alleen maar plaats vinden via het nulpunt. 
 

Want de enige manier om niets aan de bestaande wereld te veranderen en toch in de bestaande wereld aanwezig te zijn en te manipuleren met de manifestatie is het opgeven van alle gehechtheid aan de zintuiglijke ervaring en het compleet opbouwen van een nieuwe wereld. Er vinden dan geen andere verschuivingen in de wereld plaats dan de door jou voorgestelde in overeenstemming met wat j¡j zintuiglijk wilt ervaren, enkel door een verandering van de gerichtheid van de aandacht.

Manifestatie is alleen mogelijk als er onderscheid gemaakt wordt. Manifestatie is dus een proces waarbij het verschilsdenken een centrale rol speelt. De meest primaire tweedeling is de opsplitsing in iets dat volmaakt licht is en opstijgt en iets dat volmaakt zwaar is en neerdaalt.

Het lichte deel kun je ook opvatten als uitgezet naar alle richtingen en het zware deel als ingekrompen vanuit alle richtingen. Als er heelheid bestaat, moeten deze twee polen elkanders volmaakte tegengestelde zijn, anders heffen ze elkaar niet op en als ze elkaar  niet opheffen is er geen heelheid.

Een volgende tweedeling die gemaakt kan worden is dat het lichte deel patronen vormt en het zware deel datgene wat de patronen vult, zodat het totaal een zichtbare, c.q. tastbare verschijning vormt in de zintuiglijke “uitwendige” wereld. Vgl. een opblaasboot, die als hij nog in de doos zit , het patroon in zich heeft, maar de inhoud, waardoor het geheel zichtbaar wordt, nog mist. De inhoud, de materie, in dit geval de lucht, zorgt ervoor dat het reeds aanwezige patroon vorm krijgt.  

 Aangezien alles de neiging heeft om naar zijn oorspronkelijke staat terug te keren, zal het patroon van nature de neiging hebben om samen te trekken en daardoor een neerdalende, samentrekkende kracht vormen. 

Evenzo zal de materie van nature de neiging hebben om uit te zetten en een opstijgende ruimte vullende kracht vormen.

Alle teksten van Mahavir Yogananda zijn Goddelijke teksten met het volgende als uitgangspunt:

 

• Er bestaat slechts E‚n,
• Er is overvloed voor Ieder-E‚n.
• Ultieme vrijheid is het ultieme Leven.

 

Ieder beperkend recht, zoals patentrecht, octrooirecht en auteursrecht zijn gegrondvest op het gevoel van gebrek en dus zijn ze demonstraties van angst en veroorzaken verdeeldheid.

Derhalve zijn er aan deze teksten g‚‚n andere rechten verbonden, dan dat deze teksten onbeperkt gekopie‰erd, uitgegeven en doorverteld mogen worden, z¢nder voorafgaande toestemming van wie dan ook. 

Voor diegenen die ge‹nteresseerd zijn in de wetmatigheden van het scheppingsproces is er de jaartraining YOGICA  Een korte weg naar totale bevrijding. Informatie hierover is op te vragen bij:  DNA, de

Dutch National Academy for Yoga

Usquerderweg 2

 9995 ND KANTENS

0595 551208