door:  O#o van Nieuwenhuize, arts

‘God’ of goed

God is een woord, dus een abstractie.
God is een abstractie, dus een gedachte.
God is een gedachte, dus ‘bestaat niet’.
Echter: ‘als God bestaat’, dan bestaan gedachten ook.
 
We denken allemaal dat we denken.
Dat denken we van onszelf, maar niet altijd van elkaar.
Het gaat dus niet alleen om dat te denken, maar ook om wat we denken.
Niet alleen wat elk denken, maar ook wat we samen denken.
De gedachte van alle mensen samen vormen "de werkelijkheid".
De werkelijkheid, net als "God", is alleen maar een gedachte.
De werkelijkheid is dus niet dat wat we beleven en be-leven om ons heen.
De werkelijkheid is gebaseerd op ons wereldbeeld in ons hoofd: individueel en samen.
We moeten ons een beeld vormen van de manier waarop we ons een beeld vormen van de werkelijkheid.
"De werkelijkheid" is een plaatje dat we elk vormen in ons hoofd: een hologram.
Het bestaat in die zin niet op zich, het is een gedachte constructie.
 
In ons lichaam kunnen zien hoe we zulke gedachten construeren:
Een sensor cel reageert op veranderingen in ons lichaam in contact met de omgeving.
De impuls van die cel wordt doorgegeven door neuronen, als Fourier code.
Die impulsen komen samen in een zenuw-knoop, als een Moir‚ Array.
Al die impulsen komen weer samen in ons brein als een hologram.
Midden in dat hologram reageert de pijnappelklier op al die lichtbeelden.
De hypofyse reageert elektrisch, via hormonen en de lonen, op die impulsen.
De orgaan klieren reageerde chemisch op die vrede verweven elektrische stromen.
De lichaamscellen vertalen dat elk, fysiek, in acties en reacties in/van ons lichaam.
De opbouw van onze gedachten vindt plaats op exact dezelfde manier als de opbouw van onze botten.
Fysiologie, leervermogen, immuunsysteem en verwerkelijking zijn allemaal ‚‚n.
Botten, reflexen, overtuigingen en de werkelijkheid ontstaan op dezelfde manier.
Hoe dat werkt, is in detail te zien, in de opbouw (w.w.) van ons lichaam als mens(heid).
Het gaat om hetzelfde samenspel als een mens, relatie, kring en mensheid.
Dat is dezelfde samenhang als tussen informatie, atomen, moleculen en materie.
 
 
Het verschil is dat in leven materie is verweven met vrije keuze, op alle niveaus.
Dat geldt voor het bestaan van botten net zo als voor het vormen van abstracties.
 Philip Zimbardo noemt het “Generalise, anonymise, abstraction, & Hell” (keuzeloosheid).
“Ver-ont-persoonlijken”, “veralgemeniseren”, “ver-abstraheren” leiden tot “onwerkelijkheid”.
Het gaat om de vier stappen, vier niveaus, van verandering van bewust zijn.
Die doorlopen in de slaap-cyclus: bewust, onderbewust, onbewust en buiten bewust.
Met andere woorden, wij hebben allemaal persoonlijke ervaring met vergoddelijking.
Het is het principe waardoor men een individueel idee abstraheren tot “werkelijkheid”.
Daarin wordt een idee van een individu in relatie in een groep tot een abstractie/geloof.
Er is daarin geen enkel verschil tussen de abstracties “werkelijkheid”, of "God".
Het gaat om precies hetzelfde principe, en proces, als het maken van
overtuigingen, reflexen, of botten.
Het gaat om precies hetzelfde principe en proces, van informatie in formatie als atomen, moleculen en materie.
Het gaat om precies hetzelfde principe en proces, als cellen in samenhang in organen in een mens in de mensheid.
Het woord “God”, en het woord “Werkelijkheid”, en het woord “Abstractie”, zijn abstracties: “ge’dacht’en”.
We moeten gedachten, woorden, “Werkelijkheid” en "God" dezelfde werkelijkheid toekennen.
Dat betekent dat God niet abstract is, maar een werkelijkheid: een woord/gedachte.
Dat betekent dat we verantwoordelijkheid moeten nemen voor woordgebruik.
 
 
Woorden, tussen mensen, vormen de tegenhanger van gedachten, binnenin mensen.
"Vrede, tussen mensen, is hetzelfde als gezondheid, binnenin mensen".
Ten opzichte van onze huid, is ons lichaam het universum, buitenste binnen.
In de huid, bindweefsel, celmembraan, en atoomoleculen be-leven we de universele samenhang.
Wij zijn daarin schepper in de schepping: makers van onze werkelijkheid: "God“.
Er zijn stammen die zeggen dat als zij de oorlog winnen, hun “God” de oorlog won.
Je kan in dat geval "God" opvatten als een collectieve gedachtengoed, samenspel.
Het gaat er niet in of jij gelooft wat anderen, deze stammen bijvoorbeeld, geloven.
Er is een basale gedachte: "waar je in gelooft moet je ook aan geloven".
Er zijn mensen die dit principe goed kennen en begrijpen en gebruiken: misbruiken.
Het gaat hier om de priesters, politici, zakenlieden en bedriegers; mensen zoals jij en ik.
In de Grieks-Romeinse oudheid had men daar dan over het principe van "Mercurius’" .
Mercurius is de deurbewaker, de grenswachter, die twee werkelijkheden kan verbinden.
Dat is exact wat er in ons lichaam beleven: het verbinden van binnenwereld en buitenwereld.
Daarin verminderen de "werkelijkheid" van informatie met die van materie.
Dat doen we in onze huid, want bindweefsel, onze celmembranen, en in atoomoleculen.
Hert is de verbinding van vrije keuze in atomen in moleculen in materie: ons licham.
De samenhang, vrije keuze, speelt zich af exact daar waar informatie verweeft met materie.
Daar, lijkt een fotonen-sprong tot een elektronen-sprong, tot valentie-verandering, tot elektronen-binding (en omgekeerd).
 
 
Dat is waar onze gedachten zich exact verweven met de materie, het leven, van ons lichaam.
Leven is het software hologram, waardoor de opbouw van ons lichaam wordt bepaald.
Ons lichaam wordt gevormd door levende cellen, in interactie, in samenspel met de omgeving.
De atoomoleculaire transmutaties in de cellen vertaalt zich ook chemische uitwisseling tussen de cellen, totelektrische organische veranderingen in de fysieke lichaamssamenhang (en zo tot een andere omgevingbeleving).
Het gaat daarbij altijd om een transmutatie van informatie in formatie.

Valt dat onderliggende informatie uiteen, dan valt ook het lichaam uiteen
 (dood).
Ons lichaam is letterlijk een manifestatie van informatie in formatie.
De hardware is totaal gevormd door de software, in levende cellen in hun omgeving.
In het stervensproces zien we dat niet te hardware (materie) maar de software (informatie) bepalend is.
Vandaar dat het van zo groot belang is om te begrijpen hoe wij (elk/samen) informatie maken/formeren.
Vanuit dat perspectief zijn de woorden ‘God’, ‘werkelijkheid’, ‘abstractie’ en ‘idee’ hetzelfde.
In ons lichaam kunnen we expliciet zien hoe we van idee‰n abstracties vormen: beleven.
De ‘werkelijkheid’/God wordt op exact dezelfde manier gevormd als onze overtuigingen en reflexen.
Hoe dat gaat, kunnen we in detail zien in de opbouw van onze botten in ons lichaam.
De uitgebreide beschrijving daarvan is te vinden op www.Scienceoflife.nl.
De relatie tussen botten en beleving is te lezen in: “The Bones of belief”.
Het gaat daarbij om fundamentele gedachten vorming: “MatheMusics”.
Het onderliggende gedachtengoed is te vinden in MetaThematics en Fun’daMentals.
Het gaat echter nooit om de gedachten als beschrijving, maar als beleving.
Het gaat om het besef dat gedachten niet los staan van de werkelijkheid.
Het gaat erom dat je beseft dat je gedachten je/onze werkelijkheid vormen
.
 
Het gaat erom dat je goed beseft dat je schepper bent in de schepping: God.
In www.Scienceoflife.nl is de uitleg te vinden voor het God-principe.
Het gaat om een samenspel van vier letters in combinatie.
I; Integrate; G: Generate, O: Operate, D: Destroy = i-g.o.d.
Samenspel dat i-god; leven gaat om het beleven van idee‰n, in/vanuit/als vrije keuze.
Begrijp jij jouw rol als schepper in de schepping dan is God hetzelfde als goed.
Begrijp jij dat niet, dan gaat wat je doet tegen de schepping in: evil = livebackwards.
Deze “back-firing” ontstaat ‘als je vanaf de verkeerde kant van de grens werkt’.
Het gaat erom dat je altijd beseft dat je IN de grens werkt als schepper in de schepping.
Dat is exact wat je ziet in onze huid, bindweefsel, celmembranen en atomen.
Het gaat niet om de samenhang van de materie, maar om de verandering van samenhang.
Dat is wat alchemisten al beschreven in hun begrip van de Vier Elementen.
De verandering van de elementen, materie vormen, komt vanuit de kwintessens.
De kwintessens, het vijfde element, is het vermogen tot transmutatie zelf.
Het gaat om het vermogen tot verandering van materie, buiten de materie zelf.
Het gaat om de verandering van materie informatie, door verandering van informatie.
De kwintessens is het principe van vrije keuze: het vermogen tot verandering van samenhang.
Logica is het woord wat we gebruiken voor het formuleren van samenhang/dimensies.
 
Veranderen van samenhang, ook in onze gedachten, is dus een verandering van logica.
In het veranderen van de logica veranderen we niet alleen de samenhang van de beschrijving.
We veranderen ook, expliciet, de samenhang van onze gedachten/beleving/werkelijkheid/dimensie
.
In het veranderen van onze logica, ons geloven werkelijkheid, spelen we God.
We veranderen onze betrokkenheid, dus onze betrekkingen, en dus onze beleving.
We moeten het woord "beleving" altijd opvatten als werkwoord: als een be–beleving.
Op dat niveau zijn alle wetenschappers verantwoordelijk voor de wetenschap.
De wetenschap is een geloof, een gedachteninstrument, voor verwerkelijking.
We moeten de verantwoordelijkheid nemen voor het instrument dat te maken en gebruiken.
We moeten dus ook verantwoordelijkheid nemen voor het maken van dat instrument: “de wetenschap”.
Om dat te kunnen doen moeten weten hoe we als wetenschapper wetenschap vormen.
Het principe daarvan is hierboven al beschreven; we doen dat elk, samen.
Gedachten worden in het lichaam omgezet tot de beweging van cellen.
Beweging van individu in relatiegroepen bepaald/vormt de beweging van de mensheid
"Wetenschap/werkelijkheid" is een gedachten die we samen als/tot abstractie vormden.
Het principe van het vormen van abstracties/overtuigingen/werkelijkheid/geloof is hierboven beschreven.
Het gaat erom te beseffen dat de gedachte niet alleen beleven maar ook be-leven.
Elke wetenschapper is verantwoordelijk voor wetenschap als geheel.
Elke mens in de mensheid is schepper in de schepping: wij zijn God; dat is goed als/dal je dat weet.
 

Aanvulling /reactie op artikel van O#o door Nico

 

Mooi stukje werk O#tto,

p lang=”zxx” style=”widows: 2; text-transform: none; text-indent: 0px; letter-spacing: normal; font: 13px arial, sans-serif; white-space: normal; orphans: 2; color: rgb(34,34,34); word-spacing: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px”>hier mijn reaktie, een commentaar op de eerste 4 regels gevolgd door een alternatief verhaal met een voorstel tot slot.

 

Filosoferen over een God principe resulteert altijd – zoals met alle gedachten – in een gedachte constructie die (hopelijk) geldig is binnen het eigen universum maar daarbuiten in principe geen geldigheid heeft.

Wel kan het zijn dat iemand er kennis van neemt en besluit het gedachte-goed op te nemen in zijn eigen creatie, zijn eigen universum. Zo be‹nvloeden we elkaar en houden we de moed – en hopelijk ook – het plezier er in. Maar met Waarheid heeft dat niks te maken.

Wel met illusie, de illusie van het bestaan.

 

De vraag of geldt ‘God = goed’ komt voort uit de illusie van goed en kwaad.

Eenmaal die illusie voorbij vervalt de vraag.

 

God is een woord, dus een abstractie.

.   Het woord God is een woord, dus een abstractie.

God is een abstractie, dus een gedachte.

.   God = All That Is, waarvan zou moeten worden geabstraheerd?

.   Het woord god is een abstractie, dus een gedachte, dus een leugen, zoals alle woorden.
God is een gedachte, dus ‘bestaat niet’.

.   God is de enige realiteit, bestaat, de rest is illusie en heeft geen werkelijk bestaan.
Echter: ‘als God bestaat’, dan bestaan gedachten ook.

.   Soms ook niet, God is niet zijn gedachte.

.   Het omniversum is een knipperbol (extreem hoge frequentie), het is er heel vaak per seconde

.   niet, maar degene die de schakelaar bedient moet er noodzakelijkerwijze steeds zijn.

.   Evenzo, na expansie volgt contractie (ademhaling van Brahma) van het omniversum en een

. ‘moment’ van niet denken van God, waarna een nieuwe ademhaling/scheppingscyclus begint.