De oude Egyptenaren, bijvoorbeeld, geloofden dat Thoth en Ra leven wisten op te wekken door middel van taal, en ook de Popul Vuh van de Maya’s benadrukt dat de eerste mensen zijn geschapen door spraak. In de neurofysiologie is bekend dat een derde deel van onze sensorische-motor cortex in de hersenen gereserveerd is voor structuren als de tong, mondholte, lippen en functies als spraak. Ook de grote Indiase en Tibetaanse wijzen hebben eeuwenlang herhaaldelijk op de kracht van mantra’s gewezen. Mantra’s zijn woord-en lettergreepklanken, zij danken hun uitwerking aan het feit dat het klanken zijn. Eigenlijk is het niet zo nodig om precies te weten wat een mantra is; een mantra werkt buiten het bewuste intellect om. “Het is alleen nodig om pure vibratie te worden” (Pir Vilayat Inayat Khan). Volgens de Tibetanen is het hele universum uit de oerklank OM ontstaan, de oermantra die steeds weer ‘Er zij’ spreekt. De Upanishads (een van de oudste esoterische geschriften) verkondigen zelfs dat door deze mantra vijfendertig miljoen keer op te zeggen, een persoon verlost word van zijn banden en bevrijd word van zijn karma en absolute bevrijding verkrijgt.

Het eerste levensteken dat zich aankondigde was de klank en de klank is ook het woord. Door alle tijden heen hebben de grote yogi’s en zieners de woord-God en de klank-God vereerd. Alle geheime kennis en mystieke oefeningen berusten op de kennis van woord en klank en ook in shamanistische rituelen is het ondenkbaar om de geestelijke wereld te bereiken zonder klank. Wat de mantra voor Indi