Skepsis, wetenschap en geloof

bron nieuwsbrief van  O#o,

Salut!

Jul!ie weten al dat ik af en toe de ‘dokter Otto’ versnelling inga…
Dan bestudeer ik een onderwerp wat te maken heeft met een probleem in de mensheid.
Deze maand las ik ‘het’ boek van de oprichter van Skepsis  en een boek over de Inquisitie.
Verrassend, om te ontdekken dat beide boeken in feite over hetzelfde onderwerp gingen …

Wees dus gewaarschuwd, maar, svp, lees wel verder.
Het gaat hier over problemen die momenteel onze samenleving bepalen.
Enerzijds gaat het over het verschil tussen Overtuiging en Kennis.
Anderzijds gaat het over afpersing, door kerk en staat, door de inquisitie.

*******
Lees verder …

 

Skepsis…

Skepsis is de naam van een groep van mensen die hun leven niet door (bij)geloof willen laten bepalen. De Vereniging voor Zalfkwakkerij, binnen de artsenwereld, is in principe op die benadering gebaseerd. Paradoxaal zijn dat mensen die juist geloven aan wat in boeken (van het geloof wetenschap) staat beschreven. Dat maakt deze Skepsis-aanhangers het equivalent van geloofs-Fundamentalisten, in welk geloof dan ook.

Oprichter Michael Schermer was in zijn jongere jaren een “Bible Basher”. (‘Geloofsknuppel’ ??) Zijn familie was ‘gelovig’, en hij was in zijn pubertijd hard bezig om ‘ongelovigen’ te ‘bekeren’. In principe doet hij dat nu nog steeds: proberen om te bepalen wat Andere mensen denken. Waarin hij nu stelt dat ‘alleen kennis, niet overtuiging, mag bepalen wat iemand denkt’.

Hij stelt dat geloof /niet/ waar is, maar dat wetenschap /wel/ waar is. Geloof is herhaalde uiting, wetenschap is herhaalde waarneming (herinnering). Geloof is gebaseerd op mening, wetenschap is gebaseerd op meting. Hij vergeet dat de nieuwe wetenschap steeds weer de oude verving; ‘waarheid is een mode’.

Het probleem is dat hij dus (expliciet) stelt dat mensen alleen mogen beweren ‘wat onderzocht is’. Dat maakt hem een soort van Calvin, die wil bepalen wat mensen wel/niet ‘mogen’ denken. Vanzelfsprekend is dat in strijd met recht van Vrije Keuze/wil/expressie/associatie. Hij is in principe een “fundamentalist”: ‘is het beschreven, dan is het waar’.

Het probleem is dat hij dat omkeert: ‘is het Niet beschreven, dan is het Niet waar’. De aanhangers van Skepsis in de geneeskunde vervolgen op die manier andersdenkenden. Ik heb het dan over Onwetenschappers, die weten wat ‘Onwetenschappelijk’ is. Dat moeten mensen zijn die Onwetenschap bestuderen – wat dat ook moge zijn.

Op het moment is dat een verstorende factor voor wetenschapsontwikkeling. Immers, wetenschap is nieuwsgierig bestudeert alles wat nog onbekend is. Maar onwetenschappers zijn bang, en verwerpen alles wat ze (nog) niet kennen. Dat is in Wikipedia te zien; het wordt door die lieden stelselmatig ‘gecensureerd’.

Het probleem is dat Michael Schermer in de beschrijving gebruik maakt van paradox.
Enerzijds zegt hij dat wetenschap in ontwikkeling is en niet vaststaat. Anderzijds stelt hij dat wetenschap wel waar is, en ge!oof niet. Zijn stelling dat “hij wil begrijpen wat iemand denkt” spreekt hij tegen door te willen bepalen wat iemand denkt…

In zijn boek behandeld hij een aantal voorbeelden, die heel goed op hemzelf van toepassing zijn. Zo ‘bewijst hij’ dat de groep van Ayn Rand een Cult was; maar is zijn groep dat niet ook? Hij ‘bewijst’ dat ‘de holocaust plaatsvond’, maar meent dat dit niet verder mag worden onderzocht. Hij beweert dat hij verdraagzaam is, maar in zijn gedrag is expliciet het tegendeel te zien.

Inquisitie

Dit is ook het achterliggende principe van de (veel eerdere, en langer bestaande) Inquisitie. Ik leerde op school dat dit een geloofsstroom, ‘monniken-orde voor geloofszuiverheid’, was. Macdonald vatte het onderzoek van HC Lea samen in een boek van 800 bladzijden, met plaatjes. Afbeeldingen van martelwerktuigen, tussen hoofdstukken met beschrijving van mishandeling.

De Inquisitie was eerst bezig om de Moren (centrum van cultuur) uit Zuid-Spanje te verdrijven. Ook de Joden die daar direct verbonden waren met die cultuurontwikkeling werden verdreven. In de praktijk ging het echter om het afpakken van het land, en alle rijkdommen van mensen. Daarna beroofde de Inquisitie in principe alleen maar de rijken – het waren georganiseerde rovers.

Zoals ik ergens anders las: 76 pausen achterelkaar hielden zich bezig met ontwikkelen van marteltuig. Slaan, martelen, mishandeling, en mutileren van levende mensen was de industrie van de Inquisitie. Uiteindelijk, net als Google, wilde ze alleen maar horen wat zij meenden dat er aan de hand was. Van alles werd aantekening gemaakt (Napoleon liet die later – een lange karavaan – naar Paris brengen).

Het is een verschrikkelijk verhaal, waarin de paus, koning van Spanje en de inquisitie centraal staan. De paus liet zich betalen om te zeggen dat het verschrikkelijk was, en de koning legde dat terzijde. De inquisitie trok zich daar niets van aan en betaalde een deel van hun buit aan de koning van Spanje. Totdat de koning vond dat het niet genoeg was en de inquisitie voor hem liet werken, voor vast salaris.

Eerst werd heel Zuid-Spanje op die manier geplunderd; moren verdreven en Joden ‘gedwongen te bekeren’. De bekeerlingen werden echter nooit als ‘echte katholieken’ opgenomen;  maar stelselmatig verder beroofd. Opvallen is het dat het niet ging om geloof, maar roof; en het ging niet om grote groepen mensen (de plunderaars). Het ging er alleen maar over dat kleine groepen mensen grote groepen van mensen intimideerden en manipuleerden.

Video hierboven laat zien hoe dat wordt gedaan, ‘bij de apen af’. Het gaat letterlijk over beestachtig gedrag; met het verschil tussen ‘dominantie’ versus ‘samenwerking’. En dat is waarom ik dit ook bestudeer: waarom werken mensen elkaar “tegen”, in plaats van “samen”. Want in mijn visie kunnen mensen samen veel meer dan alléén (of vanuit een ‘hiërarchie’).

 

De Hospita
*************
verwijderd
wil je ook deze persoonlijke belevenis horen, neem dan kontact op met O#o

Kortom

Het verhaal ging ditmaal over het samenspel tussen mensen; wat bepaalt hun samenwerking. Op basis van ‘aapachtig gedrag’ kunnen kleine groepen van mensen grote groepen ‘domineren’. Daarin zijn de beperkingen van een individu vaak meer bepalend dan de vermogens van allen samen. Ik werk nu verder uit of we dat samenspel tussen mensen kunnen beschrijven als … moleculen?

Wordt vervolgd …

 

Tot Maandag

 

Feel well,  O#o