Vergeet de windmolens, zonne-energie en vooral de rijke oliesjeiks. Een beetje regeringsleider richt zich op thorium: een overvloedig en goedkoop metaal dat een schoon en veilig alternatief voor uranium vormt. Carlo Rubbia blies het idee nieuwe leven in en als we NU beginnen hebben we over drie tot vijf jaar geen olie meer nodig. Dat meldt The Telegraph.
Volgens Rubbia is een ton thorium in staat om net zoveel energie te produceren als 200 ton uranium of 3.500.000 ton kool nu doet. Daarnaast is het metaal ook nog eens superschoon: het eet haar eigen afval als het ware op en kan zelfs het plutonium dat kernreactoren nu achterlaten reinigen. “Dit is het,” concludeert expert Kirk Sorensen.
Gratis
“Zodra je het van dichtbij gaat bekijken dan wordt je sprakeloos. Je kunt hele beschavingen honderdduizenden jaren met behulp van thorium draaiende houden en het is praktisch gratis.”
Wat?
Thorium is een metaal en heeft zijn naam te danken aan de Noorse god van de donder: Thor (zie foto). Het spul komt zo vaak voor dat veel mijnwerkers het veelal als afval zien. Zeker als ze op zoek zijn naar duurdere en zeldzamere metalen. Met name de Verenigde Staten en Australië barsten van het thorium. En zelfs voor landen die een stuk minder tot hun beschikking hebben, is er hoop. Er is namelijk maar weinig nodig. Een handvol thorium is genoeg om een stad als Londen een week lang te verlichten.
Bom
Al aan het eind van de jaren ’40 hadden Amerikaanse fysici door wat thorium voor de wetenschap kon betekenen. Ze waren geneigd om het spul in de kernreactoren te gebruiken. Het brengt namelijk meer op en de verwerking ervan is goedkoper. Het kwam er nooit van. De Verenigde Staten hadden het plutonium (een afvalproduct van de met uranium gevulde kernreactoren) nodig om bommen te maken. “Zij gingen echt voor de wapens,” weet professor Egil Lillestol. “Het is bijna onmogelijk om nucleaire wapens uit thorium te maken. Het was de moeite van het proberen niet eens waard.”
Nee!
Maar nu zijn we wijzer en verder. Tenminste. Dat zou u denken. In 1999-2000 trokken onderzoekers de stoute schoenen aan en vroegen de Europese Commissie om geld om thoriumreactoren te ontwikkelen en te bestuderen. Ze konden direct weer naar huis. Brussel ging namelijk te rade bij een aantal Franse experts die toevallig de hele Europese nucleaire industrie beheersten. Zij zaten niet op nieuwe technologieën te wachten; ze hadden hun nu alweer verouderde apparatuur bij wijze van spreken nog amper afbetaald. En dus ging er een negatief advies de deur uit.
Tijd dringt
Maar nu proberen wetenschappers het opnieuw. “We hebben geen tijd te verliezen, want de fossiele brandstoffen raken op,” concludeert Lillestol. Wie denkt dat we het met onze duurzame energiebronnen wel gaan redden, heeft het mis. “Hernieuwbare bronnen kunnen de fossiele brandstoffen niet vervangen.”
Twijfel
De Noren lijken ook te begrijpen dat haast geboden is. Ze kochten het patent op de thorium-technologie op en ontwerpen op dit moment de eerste apparaten. Maar of dat dan voor een revolutie gaat zorgen, is twijfelachtig. Er zijn nogal wat landen die net geïnvesteerd hebben in ‘gewone’ reactoren en die kunnen nog zeker tientallen jaren mee. Bovendien moet er eerst ook nog wat onderzoek gedaan worden.
Is dit het dan? Gaat dit al onze energieproblemen oplossen? Als het aan diverse enthousiaste media ligt wel. Wij zijn wat voorzichtiger. De laatste keer dat een goed idee het opnam tegen invloedrijke oliesjeiks en won..tja..dat kunnen we ons niet herinneren. Dus: eerst zien, dan geloven.
Geld regeert en de politici hebben een zwijgplicht.
Aanvulling
Bron: uit de Pateo nieuwsbrief
Hoe zit het met kernenergie uit Thorium?
De huidige kerncentrales werken met verrijkt uranium. Een uranium-atoom bestaat uit 92 protonen en 92 elektronen plus ruim
anderhalf maal zoveel neutronen. In de natuur komt uranium voor als een mengsel van twee varianten (die isotopen worden genoemd). De Uranium-235 beschikt in de kern over 143 neutronen en Uranium-238 over 146 neutronen (dus 3 neutronen meer). Om een kettingreactie op gang te houden is Uranium-235 nodig, want bij U-238 dooft deze reactie al snel uit. Met de aanduiding ‘verrijkt Uranium’ wordt bedoeld dat het percentage Uranium-235 kunstmatig omhoog is gebracht.
Om de kettingreactie te starten wordt een neutron afgevuurd in de hoop dat deze de kern van een U235-atoom raakt. Indien dit lukt, dan splitst deze atoomkern zich. De kettingreactie wordt op gang gehouden omdat er tijdens deze kernsplitsing weer een neutron wordt afgevuurd, die veelal een volgend U235-atoom in de kern raakt, waardoor ook die atoomkern gaat splijten. Bij deze kernsplijting komt veel energie vrij. Een deel van deze energie wordt gelijk omgezet in warmte, waarmee water wordt omgezet in stoom, waarmee vervolgens elektriciteit wordt opgewekt. Het resterende deel van de energie duiden we aan als ioniserende straling, wat in de volksmond vaak ‘radioactieve straling’ wordt genoemd. Deze stralingsenergie is in staat om elektronen weg te
schieten, waardoor atomen veranderen in ionen.
Telkens maar weer printen de mainstream media ons in hoe gevaarlijk deze straling wel niet zou zijn. Wanneer we echter naar de feiten kijken, dan ontstaat plots een heel ander beeld (link). Bovendien komt straling overal voor als een natuurlijk aspect van de wereld waarin we leven, want alles en iedereen is van nature radioactief. Wil je echter compleet van je stoel vallen van verbazing, bekijk dan eens deze video (al uit 1982) waarin een expert een boekje open doet over wat hij noemt de ‘stralingszwendel’ (video). Deze man, genaamd Galen Winsor (1926 – 2008), eet tijdens deze opgenomen presentatie gewoon
radioactief uranium op. Ook vertelt hij dat hij vaak heeft gezwommen in het koelwater van kerncentrales. Verder beweert hij nota bene dat een lage dosis ioniserende straling juist heel erg gezond is. Hij is 82 jaar geworden. Er is geen expert ter wereld die zijn verhaal kan ontkrachten. Echter, uit vrees voor hun baan en loopbaan durven ze tot op de dag van vandaag hun mond niet open te doen om deze stralingszwendel eveneens te beamen. Met deze informatie komen ook de zogenaamde ‘rampen’ in onder andere Chernobyl en Fukushima in een geheel ander licht te staan. Doe gewoon jouw eigen onbevooroordeelde en onafhankelijke onderzoek, en je zult van de ene verbazing in de andere vallen!
Met Uranium-235 kan ook een atoombom worden gemaakt, al wordt daarvoor meestal Plutonium-239 gebruikt. Ook het kunstmatig gefabriceerde Uranium-233 kan daarvoor worden gebruikt. Na de kernsplitsing van een U235-atoom zijn er twee atomen: Thorium-231 en Helium-4. Dit alles is al vanaf het begin van het zogenaamde atoomtijdperk bekend. Het is echter bij velen niet bekend dat dit Thorium-231 wel eens de huidige oplossing zou kunnen zijn voor onze energiecrisis.
Het element Thorium is vernoemd naar Thor, de god van de Donder. Wij eren deze god, die een personificatie is van de planeet Jupiter, iedere donderdag. Dit is namelijk Thors Dag, wat in het Engels Thur’s Day werd, en daarna Thursday. Wij zeggen in het Nederlands de Dag van de Donder-god, oftewel donderdag.
Thorium-231 is overvloedig aanwezig op onze planeet. Door een mengsel te maken met thoriumoxide en met ééntiende plutoniumoxide zorgt ook Thorium-231 voor de benodigde kettingreactie. Van dit mengsel kunnen staafjes worden gevormd waarmee iedere kerncentrale voortaan helemaal schoon en veel veiliger kan functioneren. Naast dat er veel minder radioactief afval ontstaat, dat ook nog eens veel sneller is uitgewerkt, betekent het ook nog eens een gemakkelijke manier voor de
recycling van plutonium. En alsof dit nog niet genoeg is, met Thorium-231 kunnen bovendien geen kernwapens worden gemaakt.
Met Thorium-231 kunnen we relatief goedkoop, opmerkelijk veilig en bovendien compleet schoon elektriciteit gaan opwekken. Iedereen die nu nog roept dat kernenergie slecht is weet gewoon niet waar hij of zij over praat. De Noren hebben al aangetoond dat het werkt. Waar wachten we nog op?
Overigens is er naast kernsplijting ook kernfusie, waarbij eveneens veel energie vrij komt. Volgens de universitaire theorie is er alleen maar “hete” kernfusie mogelijk, en wordt uit alle macht geprobeerd het bestaan van “koude” kernfusie te ontkennen. Nu is er ook nog een tussenvariant, die “koele” kernfusie wordt genoemd (link). Het blijkt mogelijk om gewoon op een keukentafel bijvoorbeeld koolstof (C) te veranderen in ijzer (Fe). Volgens deze zienswijze waren de oude alchemisten wel degelijk bezig met het transformeren van atomen.
Indien dit alles waar is, dan hebben we daarmee in één klap een einde gemaakt aan het uit de grond halen van stoffen, want aan zowel het denken in schaarste als aan de steeds verder gaande destructie van het milieu zal dan dus definitief een einde komen. Help jij mee dit goed nieuws verder te verspreiden?