Ongeveer twee jaar geleden heb ik het roer in mijn eigen leven radicaal omgegooid. Ik realiseerde me dat ik hier niet zomaar een beetje rondloop, maar dat ik een opdracht mag vervullen die van een geheel andere orde is dan de (betaalde) opdrachten die ik gewend was uit te voeren. Vanaf dat moment zijn langzaam maar zeker steeds meer ‘kwartjes’ gaan vallen. Ook kreeg ik steeds vaker op precies het juiste moment kennis of informatie aangereikt waarmee ik weer een stap verder kon.

 

Ik weet dat het nadrukkelijk niet de bedoeling is dat ontvangen inzichten geheim worden gehouden. Wie dat doet, die laat zich nog bespelen door het ego. Ik heb gemerkt dat hoe meer ik mijn kennis overdraag via (digitaal) schrift en spreekbeurten, des te meer ik terug mag ontvangen. Dat is namelijk hoe alles in de Cosmos werkt. En zo werkt dus ook Vrije Energie. Sterker nog, het is ook gewoon een vorm van Vrije Energie. Want Vrije Energie is (uiteraard) ook gebaseerd op de Wet van de Aantrekking (die bij velen bekend is via The Secret).

 

Toch heb ik een verwonderpunt, dat al een tijdje aan me knaagt. Regelmatig komen mensen naar me toe (na afloop van een lezing of via een digitaal berichtje) om me te zeggen dat ze het heel mooi vinden wat ik allemaal doe, maar dat ze niets nieuws hebben gehoord of gelezen. Eigenlijk wist ik alles al! Hoe kan dat nou? Zelf heb ik er bijvoorbeeld bijna een kwart eeuw over gedaan om te begrijpen hoe het bewustzijn echt werkt, en heb daartoe vele boeken en artikelen bestudeert. En wanneer iemand vervolgens in enkele minuten de vruchten van deze noeste arbeid krijgt voorgeschoteld, dan blijkt het bekende kost te zijn. Wat is hier aan de hand?

 

Heb ik in plaats van kennisoverdracht stiekem mijn ego staan etaleren? Heb ik gewoon aandachthonger en wil ik erkenning omdat ik deze in mijn jeugd nooit kreeg? En reageren de ego’s van mijn publiek dus gewoon op mijn ego? Komen ze daarna naar mij toe om te zeggen dat hun ego minstens even groot is als de mijne? Ik kan me niet voorstellen dat het zo zit. Maar hoe dan wel?

 

Een andere verklaring kan zijn dat we alleen maar waarnemen wat we al (denken te) weten (zoals ik ook uitleg in mijn boeken). Alles wat wel wordt gezegd of geschreven, maar dat niet strookt met de reeds aanwezige overtuigingen, dat wordt dan domweg genegeerd (of bestreden). En dan is het dus logisch dat iemand na afloop niets nieuws heeft gehoord of gelezen. Is het enige wat ons verstand doet het bepalen of we ergens wel of niet mee eens zijn? Ook dat kan ik niet accepteren als zijnde het juiste antwoord. Dit zal hooguit opgaan voor mensen die niet open staan voor het nieuwe. Maar waarom zouden die mensen dan naar mijn lezingen komen of mijn schrijverij lezen? Er moet een betere verklaring zijn.

 

Ben ik er misschien in geslaagd het zo duidelijk te verwoorden dat het opeens volkomen logisch is geworden, waardoor het daarna helemaal niet meer mogelijk is om het anders te zien? Voor mij is dat een veel aannemelijker verklaring. En deze verklaring wil ik graag toetsten. Want wanneer ik alles wat ik de afgelopen tijd heb gedaan een opdracht bleek te zijn van mijn ego, dan wordt het nu de hoogste tijd dat ik het roer echt radicaal omgooi.

 

Wilt u mij helpen bij het toetsen van deze voor mij zeer belangrijke vraag? Zo ja, beantwoord dan voor uzelf eerst de onderstaande vragen voordat u mijn nieuwste e-boekje leest. En vergelijk dan na het lezen uw antwoorden met die in het boekje staan opgeschreven. Indien uw antwoorden gelijk zijn aan die van mij, of misschien zelfs nog eenvoudiger, stuur mij dan alstublieft even een digitaal berichtje. En ook indien u suggesties hebt voor verbeteringen in dit boekje, stel ik uw reactie zeer op prijs.